Όπως όλα τα πράγματα στη βιομηχανία υπολογιστών, η ικανότητα της δισκέτας έχει αλλάξει σημαντικά με την πάροδο των ετών. Λαμβάνοντας υπόψη καινοτομίες, όπως οι δίσκοι Zip της Iomega που μπορούν να χωρέσουν έως και 750 megabyte και το Sony Superdisk, που κρατά έως και 240 megabyte, το εύρος της αποθήκευσης δεδομένων ήταν σημαντικό. Αν και τώρα θεωρείται σχεδόν ξεπερασμένη, η πιο δημοφιλής δισκέτα μπορεί να χωρέσει έως και 1,44 megabyte δεδομένων και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από ορισμένους κατασκευαστές και χρήστες υλικού υπολογιστών σήμερα.
Ιστορία
Η δισκέτα δημιουργήθηκε από την IBM στα μέσα της δεκαετίας του 1970 ως μέσο αποθήκευσης λειτουργικών συστημάτων και προγραμμάτων. Η πρώτη δισκέτα είχε μέγεθος 8 ίντσες και μπορούσε να χωρέσει περίπου 80 kilobytes. Η επόμενη καινοτομία της δισκέτας ήταν οι 5 1/4 ίντσες, οι οποίες γνώρισαν δημοτικότητα για χρόνια μέχρι να αντικατασταθεί από τη δισκέτα 3 1/2 ιντσών που θα μπορούσε να κρατήσει πάνω από δέκα φορές τα δεδομένα της αρχικής δισκέτας 8 ιντσών.
Λειτουργία
Οι δισκέτες ήταν ο καλύτερος τρόπος για την αποθήκευση, μεταφορά ή δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας δεδομένων. Οι δίσκοι θα μπορούσαν να αποθηκευτούν σε εκτός τοποθεσίας τοποθεσίες για ασφάλεια και ήταν εξαιρετικά φορητοί, καθιστώντας απλή τη μεταφορά δεδομένων από τον έναν υπολογιστή στον άλλο. Επειδή οι δισκέτες έγιναν συνώνυμες με τα αποθηκευμένα δεδομένα, το εικονίδιο "Αποθήκευση" στα περισσότερα προγράμματα υπολογιστών είναι μια εικόνα μιας δισκέτας.
Τύποι
Οι πρώιμες δισκέτες κράτησαν, αυτό που θεωρήθηκε τότε, ένα τεράστιο ποσό δεδομένων. Ο δίσκος 5 1/4 ιντσών ήταν στάνταρ σε κάθε υπολογιστή, με περίπου 360 kilobytes δεδομένων. τεχνολογικές ανακαλύψεις επέτρεψαν σύντομα να επεκταθεί στα 1,2 megabyte. Με την εισαγωγή της πιο άκαμπτης κατασκευής της δισκέτας 3 1/2 ιντσών, πολλοί κατασκευαστές υπολογιστών άρχισαν να συμπεριλαμβάνουν τη μικρότερη δισκέτα στα συστήματά τους.
Χρονικό πλαίσιο
Καθώς κάθε νέα δισκέτα εισήχθη στο κοινό των υπολογιστών, η ποσότητα δεδομένων που μπορούσε να κρατήσει φαινόταν απεριόριστη. Καθώς τα προγράμματα μεγάλωναν, το ίδιο έκανε και η δισκέτα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, τα εγγράψιμα CD και οι μονάδες flash άρχισαν να αντικαθιστούν τη δισκέτα σε δημοτικότητα καθώς γράφτηκαν μεγαλύτερα προγράμματα και η τεχνολογία flash έγινε ο τρόπος αποθήκευσης μεταφερόμενων δεδομένων.
Πρόληψη / Λύση
Οι περισσότεροι υπολογιστές σήμερα δεν αποστέλλονται με δισκέτα για να διαβάσουν δισκέτες μεγέθους. Με την έλευση της τεχνολογίας USB, μπορεί να αγοραστεί μια εξωτερική μονάδα δισκέτας τόσο για φορητούς υπολογιστές όσο και για επιτραπέζιους υπολογιστές, η οποία θα επιτρέψει στο χρήστη να συνεχίσει να χρησιμοποιεί δισκέτες για δεδομένα ή για την εγκατάσταση προγραμμάτων που αποστέλλονται σε αυτό το μέσο.
Προειδοποίηση
Ανεξάρτητα από το μέγεθος της δισκέτας, είναι όλα ευαίσθητα στη σκόνη, την υγρασία και την ηλικία. Η τοποθέτηση δίπλα σε οτιδήποτε μαγνητικό θα καταστρέψει τυχόν δεδομένα που είναι αποθηκευμένα στο δίσκο. Οι παλαιότερες δισκέτες 8 και 5 1/4 ιντσών μπορούν να καταστούν άχρηστες με μια απλή στροφή ή πτυχή στο σακάκι αποθήκευσης.
